بدبختیِ ملی

سال‌ها پیش در یک مدرسه کار می‌کردم که معروف بود خانواده‌های خیلی مذهبی بچه‌هایشان را به آنجا می‌فرستند که در کنار بچه‌های غیر مذهبی درس نخوانند که خدای ناکرده متوجه نشوند مثلا داستان لک‌لک‌ها دروغ بوده و بچه از آسمان نیافتاده! یا مثلا در اسلام شبهه نکنند یا ازین دست… خب پیداست که پدران این بچه ها عمدتا این شکلی بودند که پیراهنشان روی شلوارشان بود و ریشی داشتند و انگشتری و تسبیحی و سلام علیکم! اما مادر بچه ها را ما درست نمی دیدیم، یعنی می‌آمدند اما من معمولا نمی‌فهمیدم که کدام خانم محترم، مادرِ کدام دانش آموز است… چادر مشکی و کمی از بینی، حجابِ کامل!

همکاری داشتیم مردِ شصت و چند ساله‌ی بازنشسته‌ی آموزش و پرورش که هنوز بعد از بازنشستگی کار می‌کرد و از قضا ایشان هم بسیار مسلمان بود و تکان می‌خوردی یک حدیث می‌آورد مطابق موضوع! یک‌روز جلسه انجمن اولیا بود و چون پدرها عموما در ساعات صبح سرِ کار هستند و خانم‌ها در این جلسه شرکت می‌کنند، سالن یکپارچه سیاه بود از حضورِ خواهران عزیزِ چادری، همکارِ عزیزِ ما گفت من می‌خواهم یک شعر بخوانم! گفتیم بفرمایید پشت تریبون، رفت بالا و یکی دو حدیث در لزومِ حفظِ حجاب گفت و شعرِ بلندِ بسیار ضعیفی خواند با ردیفِ حجاب که سراسر دعوت به رعایت حجاب بود و از محاسن حجاب حرف می‌زد و دایم حجاب حجاب حجاب…
خانم‌ها صلوات فرستادند و همکار ما آمد نشست سرِ جایش، سرم را بردم کنار گوشش و گفتم: آقای فلانی! امیدوارم این احادیث و آن شعرِ زیبا که در مورد حجاب خواندی اثربخش باشد و دفعه‌ی بعد که این خانم‌ها آمدند، دماغشان هم پیدا نباشد! با تعجب نگاه کرد و گفت منظورتان چیست؟! گفتم آخر مردِ حسابی! توصیه به حجاب برای کسی که خودش را هفت‌لا پوشانده کارِ بیهوده‌ای‌ست… بدون اینکه چیزی بگوید روبرو را نگاه کرد…

امروز صبح داشتم می‌رفتم به محل کار که دیدم شهرداری محترم، خیابان‌ها را پُر کرده از بنرهای بزرگ با تصاویر و جمله‌هایی از مرحومِ آقای بهشتی در لزوم حفظ حجاب و اهمیتِ حجاب و فلان و بهمان… درست در جای‌جای خیابان‌ها و از زیرِ همین تابلوها خیلی از خانم‌های محترم بدون حجاب و در مواردی با پیراهن و شلوار و خیلی زیبا و معتمد به نفس در حال تردد بودند و به تابلوها نگاه هم نمی کردند… اگر منظورِ آقایان از انتشار آن جملات، خانم‌های محترمِ معتقد به حجاب است که خب آن‌ها معتقدند و بدون تبلیغات حجابشان را هم نگه‎ خواهند داشت و احدی هم حق مزاحمت برای ایشان را ندارد. اما اگر منظورشان از آن جملات، خانم‎های محترمِ بی‌حجاب است که باید گفت آن‎ها اساسا گوششان بدهکارِ این تبلیغ‌های آبکی نیست حال آنکه آن جملات را یک آخوند گفته باشد!

بدبخنیِ ملی ما همین است! ما هیچ تعریفی از جامعه‌ی هدف نداریم، گمان می‌کنیم که جامعه‌ی ما یک چیزِ یکدستِ هماهنگ است و یک نسخه برای همه چیز آن کافی‌ست… باید بپذیرید که بخش بزرگی از جامعه مثل شما فکر نمی‌کنند و در همه چیز این کشور سهیمند.

۵ تیر ۱۴۰۲

دسته‌بندی نشده

دیدگاه ها

محمدعلی مصلح

5 تیر 1402 - 08:49

جناب جنتی بزرگوار،
خوبی مملکت داری اقایون اینه که همه چیز به هم میاد.
کلا فرآیند مهمتر از فرآورده س. مهم اینه که فلان ارگان و نهاد حاضری بزنه و نقش و سهم خودشو در اطاعت از منویات ایفا کنه…
حالا یه پولی این وسط برای این تدارکات جابجا شد فبه المراد..‌.
نه تنها در موضوعات این چنینی،
که حتی سد و جاده و پل و بسیاری از سازه های شهری، بیشتر معطوف به سازه و آهن و سیمان و پروژه و اعطای پیمانکاری هست، تا معطوف به نتیجه؛
که ایا اصلا فلان جا پل لازمه، سد سودمنده و ….